Leestijd 4 minuten
Iedereen kent het vreemde gevoel wel dat je soms hebt als je wakker wordt. Je komt net uit een diepe slaap en even heb je geen idee meer van waar je bent. Als je gewoon thuis bent voelt dat al raar, maar het is nog vreemder als je in een ander huis wakker wordt. Zelf had ik op 2 september even vijf minuten nodig voordat ik doorhad waar ik was. Het was namelijk de tweede dag van de introductie van mijn studievereniging en ik had voor de gelegenheid een slaapplek geregeld in Zwolle, om mezelf van wat reistijd te besparen. Het resultaat was dat ik die ochtend wakker werd in hartje Zwolle en daar voor de eerste keer doorhad hoe graag ik eigenlijk in Zwolle wilde wonen. Of het nou ging om dat ik ontbijt kon halen met uitzicht op de Peperbus, of dat ik overal opeens met de fiets kon komen; alles klopte.
Vanaf dat moment heeft het nog geen drie maanden geduurd tot ik mijn eigen plekje in Zwolle had. Weliswaar iets verder van het centrum, maar het is het allemaal meer dan waard. Je weet pas hoeveel tijd je eigenlijk kwijt bent aan reizen wanneer je dat allemaal niet meer hoeft te doen. De stem van de conducteur klinkt niet meer eindeloos door in mijn hoofd en ik ben ook veel minder aan het stressen over hoe laat ik nou ook alweer op het station moet zijn. Al die weggevallen zorgen maken nu plaats voor allerlei huishoudelijke dingetjes. Heb ik de planten eigenlijk wel water gegeven de afgelopen weken? Wanneer is de laatste keer dat ik de boel heb schoongemaakt? Heb ik wel genoeg in huis om fatsoenlijk te kunnen eten vanavond? Zeker als je voor de eerste keer uit huis gaat, kan het soms voelen alsof alles helemaal misgaat. Maar dat komt ook wel weer goed als je je bewust bent van de kleine, maar enórm volwassen dingen die je opeens doet. Ik voel me persoonlijk heel volwassen als ik eraan denk een brood uit de vriezer te halen voordat ik ga slapen, of als ik visite koffie aan kan bieden. Mét suiker.
Het was absoluut even wennen. Ik heb mijn hele leven in Hengelo gewoond, waar ik eigenlijk bijna altijd alles wel op de fiets deed. Ik woonde ongeveer een kwartiertje fietsen vanaf mijn huis naar het station en mijn werk bij de bibliotheek. Het was dus niet echt nodig om het OV al te veel te gebruiken. Gelukkig maar, want de aansluitingen waren niet bepaald je van het en het is nou niet bepaald ideaal om afhankelijk te zijn van het openbaar vervoer als er maar eens in het uur een keer een bus rijdt. In Zwolle is dat wel anders, nu is het een stuk aantrekkelijker om af en toe de bus te nemen aangezien die kans er nu eenmaal wat vaker is.
Een groot deel van mijn behoefte om in Zwolle te gaan wonen kwam vanuit alle afspraken die ik opeens in Zwolle had staan. School ging weer open dus moest ik daar weer heen, ik had steeds vaker feestjes, vergaderingen en overleggen en als klap op de vuurpijl zat ik inmiddels ook bij een voetbalteam, waarvoor ik ook twee keer per week in Zwolle moest zijn. Het werd allemaal veel te veel om vanuit Hengelo te doen. Toen ik eenmaal de kamer had, was daar natuurlijk wel het gigantische voordeel dat ik al een heel netwerk in Zwolle had zitten. Ik kende al veel van de stad omdat ik er al twee jaar bijna elke dag te vinden was. Dan is het maar wat fijn dat je niet helemaal opnieuw hoeft te beginnen. Nog een fijn voordeel aan mijn kamer is ook dat ik niet meer op zoek hoef naar een slaapplek na een feestje. Ik rol zó vanuit de kroeg mijn bed in. Geen gehaast meer voor de laatste trein en geen gedoe meer als er weer eens een storing is.
Mijn liefde voor Zwolle was er al een hele lange tijd, maar het is de afgelopen maand flink gegroeid. Natuurlijk is er nog een heleboel te leren, zoals op tijd de was doen en fatsoenlijk voor mezelf koken, maar het voelt heerlijk om helemaal zelf verantwoordelijk te zijn voor mijn eigen plek. Goed voor mezelf kunnen zorgen was hoofdzaak nummer één, en nu is het tijd om zelf uit te vogelen wat er nog moet gebeuren en hoe ik dat allemaal aan moet pakken. Het is een groot avontuur, waarvan ik maar wat blij ben dat ik het ben aangegaan. In ieder geval tot mijn huur weer is afgeschreven.
Femke Straub
